Castratie/sterilisatie

Ongecastreerde katers lopen regelmatig weg van huis en vechten veel, waarbij ze vervelende ziektes kunnen oplopen of veroorzaken bij andere katten. Bovendien gaan ze vaak sproeien.

De kans op dit gedrag neemt af bij castratie.

Wij castreren katers meestal vanaf ongeveer 6 maanden leeftijd.

Mocht uw kat echter al voor deze leeftijd gaan sproeien, is het verstandig hem zo snel mogelijk te laten castreren, ook als hij nog geen 6 maanden is.

Sterilisatie voorkomt de de geboorte van ongewenste nestjes.

Ook is er een drastische vermindering van het risico op zeer kwaadaardige melkkliertumoren, die ontstaan onder invloed van de vrouwelijke hormonen.

Bovendien kosten krolsheden een poes veel energie, waardoor ze vermagert.

Wij steriliseren poezen vanaf een leeftijd van 6 maanden. Als de poes al voor die tijd krols wordt, is het aan te raden meteen (dus vóór de leeftijd van 6 maanden) te laten steriliseren.

Bij de sterilisatie wordt er een klein sneetje (1 tot 1,5 cm) ter hoogte van de navel gemaakt. Hierna worden de eierstokken verwijderd. Als de baarmoeder er gezond uitziet, hoeft deze niet verwijderd te worden. Mocht het wel noodzakelijk zijn de baarmoeder te verwijderen, dan wordt de wond wat groter.

De huidhechtingen plaatsen wij vrijwel altijd ín de huid, zodat er geen uitwendige hechtingen zichtbaar zijn.

Soms is het om medische redenen nodig om een hond te castreren, zoals een testikeltumor of bij prostaatproblemen.

Ook de bij veel ongecastreerde aanwezige voorhuidontsteking verdwijnt meestal.

Ook bij hyperseksueel gedrag of overdreven dominantie kan castratie verbetering geven. Castratie helpt NIET als de hond erg druk is, dit is vaak gewoon het karakter van de hond!

Bij erg bange honden kan het beter zijn om ze juist niet te castreren, omdat ze na castratie nog iets minder stoer kunnen worden.

Wij castreren honden meestal vanaf de leeftijd van 6 maanden. Mocht er een dringende reden voor zijn, bijvoorbeeld een medisch probleem of ernstige gedragsproblemen, dan kan dit in overleg ook eerder plaatsvinden.

Hoewel het wondje zelf vrijwel nooit aanleiding zal zijn voor de hond om eraan te gaan likken, adviseren we toch altijd een truitje of kraag om te doen. De huid van het scrotum is namelijk erg snel geïrriteerd (daarom komt het sneetje ook niet op, maar voor het scrotum) en áls de hond hieraan gaat likken, kan hij er zelf heel snel voor zorgen dat het scrotum binnen korte tijd hevig ontstoken raakt.

Omdat de hond na castratie sneller dik wordt, is het meestal noodzakelijk om hem daarna wat minder voer te geven.

Bij sommige honden zijn één of beide testikels niet ingedaald. Deze niet ingedaalde testikels kunnen in de buik of in de lies liggen. Als dit het geval is, kan de hond gewoon gecastreerd worden, maar wordt de operatie wat uitgebreider.

De hond kan door het wegvallen van de hormonen licht incontinent worden. Meestal treedt dit pas enige tijd later op en over het algemeen kan het goed behandeld worden met medicijnen.

De stofwisseling van de hond verandert, waardoor ze sneller dik wordt. Door minder voer of lightvoer te geven, is dit goed te voorkomen.

De structuur van de vacht kan veranderen.

De hond wordt niet meer loops en kan niet meer (ongewenst) drachtig of schijndrachtig worden.

De hond kan geen baarmoederontsteking meer krijgen.

De kans op het ontstaan van melkkliertumoren neemt af.

De kans op de ontwikkeling van suikerziekte neemt af.

Na de eerste loopshei. De operatie moet 3 maanden na het begin van de loopsheid plaatsvinden.

De kans op incontinentie wordt wat kleiner, maar met elke loopsheid wordt de kans op melkkliertumoren groter.

Op de ochtend van de operatie moet de hond nuchter zijn. U mag bij haar blijven totdat ze slaapt.

Bij de operatie worden beide eierstokken verwijderd. Alleen als de baarmoeder er afwijkend uitziet, moet deze ook weggehaald worden.

De huidhechting komt helemaal in de huid, zodat er geen knoopjes aan de buitenkant te zien zijn.

De grootte van de wond is afhankelijk van de grootte van de hond.

Konijnen kunnen al op jonge leeftijd gecastreerd worden.

Omdat we het erg belangrijk vinden dat konijnen gezelschap hebben van minimaal één ander konijn en het uiteraard niet de bedoeling is dat ze zich onbeperkt voortplanten, stellen we als regel dat mannetjes gecastreerd kunnen worden zodra de testikels goed te voelen zijn. Meestal is dit op een maand of drie wel het geval.

Konijnen mogen niet vasten voor de operatie.

De operatie vindt meestal plaats onder een heel licht roesje in combinatie met een lokale verdoving.

Op elk scrotum wordt een sneetje gemaakt, waardoor de testikel wordt verwijderd. Vervolgens wordt het wondje gehecht.

Totdat het konijn goed wakker is, ligt hij in de couveuse om afkoeling te voorkomen.

Uiteraard kan een voedster niet meer drachtig worden na sterilisatie. Toch is dit meestal niet de meest voorkomende reden voor sterilisatie, want het castreren van een mannetje is een veel kleinere en goedkopere ingreep.

Twee andere redenen zijn veel belangrijker: het voorkomen van kwaadaardige tumoren aan de baarmoeder (wat bij zeer veel voedsters voorkomt) en de grote invloed van sterilisatie op het gedrag van voedsters. Ze worden minder dominant, sproeien minder en worden vriendelijker en makkelijker in de omgang (zowel voor het baasje als voor andere konijnen).

Wij hebben ruime ervaring met het steriliseren van konijnen.

Konijnen mogen niet vasten voor de operatie.

De operatie vindt plaats onder volledige narcose.

Zowel de eierstokken als de baarmoeder worden verwijderd. De wond wordt vervolgens in de huid gehecht, zodat er geen knoopjes aan de buitenkant te zien zijn.

Na de operatie wordt het konijn in de couveuse gelegd en als ze goed wakker is, mag ze weer opgehaald worden. Ook krijgt ze medicijnen om de werking van de darm te stimuleren.

Ook voor castratie van mannetjes van deze diersoorten kunt u bij ons terecht.

Omdat cavia's en veel andere knaagdieren groepsdieren zijn, is het zeer aan te raden om ze in groepjes te houden. Uiteraard om de geboorte van jonge dieren te voorkomen, maar ook om het vechten van mannetjes onderling te beperken, kunnen de mannetjes gecastreerd worden.